Bu sabah gayet neşeli bir şekilde uyandığım gün aldığımız haberlerle sisli, puslu, ezici bir güne dönüştü. Ben güle oynaya asker yolu beklerken uzaklardan gelen şehit haberleri hepimizin mutluluğunu kursağında bıraktı. Daha kaç can yitip gidecek bu saçma sapan çatışmada daha kaç aile yıkılacak. Her duyduğumda bu son olsun diyorum ama ben ve benim gibi bi çok kişinin dileği, duası yetmiyo bu kötülükleri acıları dindirmeye.
Gazetelere bakmaya korkuyorum her bir sayfada ayrı bir felaket haberi. Bütün bu olanların yanında bir de doğa bize karşı gibi çıldırıyor hayatı felç ediyo. Aslında doğaya kızmaya da pek hakkımız yok gibi detayını düşününce alt yapı sorunu, çarpık kentleşme ve bu aksaklıkları bile bile yaşayan insanlarla sonuç kaçınılmaz oluyor. Diyecek söz yok Allah yardımcımız olsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder