2 Ekim 2009 Cuma

...

İyi bişeylere ihtiyacım var hep korkarım daha beter şeyler gelecek başımıza diye susarım ama artık dayanamıyorum. Kayınpederimin rahatsızlığından sonra çok şükür iyileşti operasyonlar oldu bitti ama bizim evimizin içindeki kopan fırtınalar bi türlü dinmedi. Kardeşim erkek arkadaşından sorunlu bir şekilde ayrıldı, ailem bütün olan bu kavgalardan ve iniş çıkışlardan sonra bu ilişkiyi desteklemekten vazgeçti, kardeşim şimdi hem ayrılık acısı çekiyor hemde ayrıldığı çocuğun kabahatlerini ailem kabul etmiyor diye bize cephe alıyor. O kadar yoruldumki arada köprü görevi görmeye çalışmaktan asık yüzler görmekten. Ben sanıyordumki sevgilim askerden geldiğinde herşey yoluna girecekti biz heyecanlı, mutlu bir koşturmacaya girecektik ama şu anda hayat bizim dışımızda herşeyle uğraştırıyor, üzüyor bizi. Ne diyebilirim ki Allah beterinden korusun tabiki ama cidden yorulduğumu ve kırgın hissettiğimi söyleyebilirim.

Hiç yorum yok: