10 Haziran 2009 Çarşamba

Olanlar ...

İyi miyim?!?! ehh fena değilim, niye görünüp görünüp kayboluyorum soran varsa; bu sene sağlık sorunlarını halletmeye çalışmaktan başımızı kaldırıp önümüze bakamadık. Allah beterinden korusun ama artık bu olanlar bile ağır geliyo şimdide kardeşim ameliyat oldu. Burnundan operasyon geçirdi daha sağlıklı nefes alıp verebilmek için, neyseki ağrılarla dolu iki günü atlattık ve şimdi yüzünün şişlikleri ve ince sızıları dışında herşey yolunda gibi. Aynı operasyonu benimde yaptırmam gerekiyor fakat sevgiliş eylülde kendisi gelmeden bıçak altına yatmama izin vermiyor, askerliğimi yakarsın benim diyip duruyo şaşkın. Neyse eylül gibi doktor yolu görünüyor bana da hayırlısı olsun bakalım.
Bu aralar bu koşturmacaların yanında çeyiz alma işlerimi de hallediyorum ufak ufak. Bu hafta sonu bardak takımımı aldık ve de çaydanlıklarımı. Ayrıca yatak örtüsü dikmek için bir kaç çeşit kumaş aldık annem dikiş işlerine başlayacak parçalar tek tek tamamlanıyor gibi. Bu da keyfimi yerine getiriyor zamanı gelince mümkün olduğu kadar eksiksiz bir şekilde evimi kurabilicem diye düşünüyorum. Evimin eksik parçalarını tamamlarken performansım fena değil ama kendime bakmak ve gelin olmak yolundaki çabalarımda ise performansımın pek iyi olduğunu söyleyemiyeceğim. Hala istediğim gibi tutturamıyorum düzeni mi hep araya birşeyler giriyor hep bir kalabalık içinde ve koşturmaca halindeyiz. Zamanım daralıyor diye bende daralıyorum.

Bu satırları yazarken güzel mi güzel bir haber aldım sevgilişimin ablasını istemeye geleceklermiş önümüzdeki hafta, o kadar sevindim ki anlatamam ve işin enteresan tarafı ablamın düğünü bizimkinden önce yapılmış olacak. Sevgilişim askerden gelir gelmez evlendireceğiz ablamı, sırayı bozmamış olacağız ;) Komik bişey ama kendi düğünümden önce ablamın düğününe kilo vermiş olarak gitmem gerektiği gibi bir paniğe kapıldım şimdi benim düğünüme kadar kimse beni görmeyecekti ve ben o arada kendimi toparlayacaktım ama şimdi ablamın nişanı düğünü gibi detaylar girince araya benim elbiseler giyip ortalarda koşturmam gerekecek ve ben bu halimle görünmek istemiyorum. Kendim için rejim işinde yoğunlaşma çabalarının hız kazanması gerekiyor ki kendi düğünümden önce istediğim forma rahat rahat ulaşmış olayım. Şakamıyım neyim. Neyse işin soytarılığı bir yana kafamı patlatacak başka bir konum kalmadı tek derdimin rejim olduğu güne geldik çattık. Önümüzdeki hafta sonu kız isteme merasimi için yollara düşeceğim o güne kadar istikrarlı bir şekilde yürüyüşlerimi yapabilirsem içim daha rahat gitmiş olacağım tabana kuvvet beni anca yollar paklar. Yazıma çok karamsar başlamıştım ama şimdi içim kıpır kıpır günler güzelleşiyor mu ne daha bi iyi hissediyorum şimdi kendimi daha da güzel olacak inşallah :)

Hiç yorum yok: