25 Haziran 2009 Perşembe

Üzerime gelme hayat...

Yeter yavaş biraz, teker teker gel geleceksen. Her yönden saldırınca zevk mi alıyosun debelenmemi gördükçe. Yorgunum, bezginim içimden bir çok şey yapıp düzlüğe çıkmak geliyorken adım bile atamıyorum, engelleniyorum, yüksek duvarlarla çevrili sanki dört bir yanım. Göremiyorum ötesini sadece karanlık, karamsarlık... Umut verecek şarkılar dinliyorum, pozitif ol Bucu geçecek diyorum ama geçmiyor. Geçecek zamanı gelecek belki ama neden şimdi değil diye sormadan duramıyorum. Hani sabrın sonu selametti. Nerde ben niye göremiyorum... Tadım yok tat alamıyorum. Ufak tefek iyileri de ezip geçiyorum. Sabır diliyorum olandan öte, güç diliyorum hiç olmadığı kadar, akıl fikir diliyorum şimdikinden farklı. Kimbilir belki işe yarar... Bişeylerin düzeldiğini görmeye ihtiyacım var...

Hiç yorum yok: