14 Nisan 2009 Salı

Geçen hafta...

Bir haftayı bitirip geri döndüm ama bana günler o kadar çabuk geçti gibi geldiki. Her gün bir iş hallettik bir taraftan da sevgilişimle birbirimize vakit ayırmaya çalıştık koca haftayı yedik bitirdik.

Bu seyahat sayesinde evliliğe ne kadar yaklaştığımı bir kere daha anladım. Aşkımla evimizi hayal ettiğimiz gibi döşeyecebileceğimiz mobilyalarımızı beğendik ve alınmasını istediğimiz eşyaları ailelere söyledik artık iş askerlik bittiğinde evi tutmak olacak eşyalarımız hazır bir şekilde o zamana kadar bekleyecek. Diğer taraftan düğünümüzün yapılacağı yeri seçtik bir çok yer gezdikten sonra kafamıza ve bütçemize en uygun olan yeri de belirleyip bu konuda da karara vardık diyebilirim. Yapılan planlara bakılırsa ekim ayı sonunda evleniyor olacağız :)

Ve asıl konu bütün bu koşturmacalı haftanın sonunda sevgilişimin askere gideceği yer belli oldu A.f.y.o.n...

Pazar günü aşkımı ailecek teslim olacağı birliğe kadar götürdük; kapıda biraz ağlaşarak biraz gülüşerek ama büyük bir heyecanla onu birliğine teslim ettik. Sevgilişim şimdi kısa dönem jandarma olarak asker neyse ki tehlikesi olmayan sakin bir şehrimizde hatta onu gidip görmek için uzak bile sayılmaz bu yönden kendimi şanslı sayıyorum. Aşk.m teslim olduğu akşamdan itibaren her gün telefon ediyor bu konuda da sıkıntı çıkarmayan bir yerde olması beni inanılmaz rahatlatıyor işi gereği çoğunlukla şehir dışında olan biri olduğundan onu şu sıralar yine iş seyahatindeymiş gibi düşünebiliyorum. Birde şu acemilik dönemini atlatıp hafta sonları çıkışları başlarsa tam süper olacak.

Evet diğer bir konuda bugün itibariyle başlamış olduğum rejimim; içinde bulunduğum tuhaf psikolojiden midir bilmiyorum ama bir iki gündür iştahım yok denecek kadar az canım hiçbirşey yemek içmek istemiyor yine de öğün atlamış olmak istemediğim için bir iki lokma da olsa birşeyler tırtıklıyorum. Dün yol yorgunluğu ve malum kızsal hastalığın başlaması yüzünden yürüyüş yapmak istesemde bunu başaramadım. Bugün artık yediklerim konusunda ve hareket konusunda gereken ne varsa yapma kararıyla güne başladım önümde uzun ve zorlu bir yol var ama ben başaracağıma bu sefer herzamankinden fazla inanıyorum. Yediklerimin ve yaptıklarımın listesini yarın yazacağım. Henüz tartıya çıkma cesaretini gösteremedim şu anda vücudum hastalık nedeniyle fazlasıyla şiş biraz normale döndükten sonra bu konuyu da ele alacağım.
Benden şimdilik bu kadar Allahtan sabır ve irade diliyorum hepimiz için...

Hiç yorum yok: