Korktuğum başıma geldi bütün isteğim, konsantrasyonum kaçtı gitti. İpin ucu kaçtı gidiyo nerdeyse, aklım hep bişeyler yemekte şimdilik her aklıma geleni elime almıyorum ama eski sıkı düzenime de istediğim gibi dönemiyorum. Bu aralar Ankarada hava yine berbat ve yürüyüşlerimi yapıp kafamı da rahatlatamıyorum. Dün gayet olumlu ve istekliyken sabah bi kalktım istekli Bucudan eser yok. Dengesiz miyim neyim... Şiştim iyice patlamak üzereyim, sürekli bir kavga halindeyim kendimle. Kızıyorum kendime, bahaneler mi uyduruyorum kendi kendime, sadece kendimi mi kandırıyorum yoksa. Bi insan bişeyi bu kadar yapmak isteyip hiç bişey yapamız mı bu kadar mı acizim ben :( Kafamı toparlayıp tekrar sıkı düzenime geri dönmem gerekiyor. Tanrım sen bana yardım et lütfen...
2 yorum:
acizlikle alakası yok cnm ben 2 haftadır öyleyim.ne diyet ne de düzen kalmadı.bahar yorgunluğu+kafa yorgunluğu birleşince bu oluyor.ben ne mi yaptım kendime biraz tatil verdim ve bugün yeniden başladım..
ben de şu iki gün için dur dedim kendime vazgeçmedim ama herşeyi başa sarmak için vakte ihtiyacım var belliki.
Yorum Gönder