Dört günlük aradan sonra kürkçü dükkanına geri döndüm. Karmakarışık duygularla geçen bir hafta sonundan sonra kendime gelip akışa devam etmeye çalışıyorum şu anda. Neler yaptım bu dört günde heyecanla A.f.y.o.na gidip sevgilişime kavuştum duygu dolu bir yemin töreninden sonra iki gün evci izni verdikleri için aşkımı da alıp dışarı çıktık; ailece yenen yemekler ve merak dolu sohbetlerle hasret gidermeye çalıştık. Sevgilişim fena halde hastaydı antibiyotiklerle ayakta zor durduğu için garibim dışarıda olmanın keyfini çıkaramadı ilk gün. Cumartesi günü aileler Ankaraya geri döndü ve sevgilişim ve ben cumartesi gününü başbaşa geçirdik. O kadar özlemişim ki onu orda bırakıp eve geri dönmek bu sefer bana daha zor geldi. Hala da içim bi tuhaf sanki onu orda yalnız bıraktığım için suçlu hissediyorum kendimi. Bu az zamanda herşeyden konuştuk askerlik dönüşünde nasıl bir yol izleyip evleneceğimizden tutun, evimizin halısına, eşyasına kadar herşey hızlıca gözden geçirildi varılan sonuç ise öncelikle askerlik dönüşünde işini bulması ve sonrasında hızlı bir şekilde düğün yerini ayarlanıp evlenmek olacak. Rejim konusuna gelince; hafta sonu yediklerim ister istemez sıkı bi düzene uymadı, uyamadı. Olan alternatiflerin en zararsızını yemeye çalışsamda benim içime sinmedi. Neyse şimdi bunun için kendimi üzmeden kaldığım yerden devam edeceğim. Elimden gelenin en iyisini yapacağım, bi şekilde sonuç almaya başlayacağıma inanıyorum. Bütün olay sabretmekte...
Şimdilik benden bu kadar işlerime geri dönüp aklımdaki işleri bitirmem gerekiyor görüşmek gülüşmek üzere...
Not: Yukarıdaki resim hafta sonu gezimizde Kocatepede Şehitliğinde çekildi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder