1 Nisan 2009 Çarşamba

Duygu karmaşası...

Yazamadığım zamanlar içinde farklı farklı ruh halleri içindeydim...
Zaten sevgilişimin gidişi içimde tuhaf bi sızının başlamasına sebep olmuştu bir de üstüne aşkımın orda ağır şekilde hastalandığını duymak gelince darmadağın oldum. Ne zor şeymiş meğerse insanın sevdiklerinin uzaklarda olması, insanın istediği an çat kapı yanında olamaması. Bütün bunlar olurken bende ailemden sevgilişin yanına bi kaç gün erken gidiş için izin almaya çalıştım ama hata etmişim nasıl olsa sevgiliş birliğe teslim olmadan bir kaç gün önce ailecek yanına gidecekmişiz, ne gerek varmış aileden ayrı daha da öncesinden yollara düşmenin falan filan... Sonuç olarak hayal kırıklığımı içime sindirmeye çalışarak geçti hafta sonum. Bir tarafta ailem ve onların kuralları diğer tarafta hem askere gidecek olan hem de kötü bir şekilde hasta olan canım. Herşeyi akışına bıraktım kimseye bir şey söylemedim, küsüp surat asıyorum diye suçlandım ama ben sadece olanları bir yoluna koyup kimseyi üzüp kırmadan orta yolu bulmaya çalışıyordum.
Dün gece itibariyle işler biraz değişti ben tam kaderime razı olup konuları kapamışken annem gelip hafta başına biletini al babanla konuştum dedi hala şaşkınım. Henüz sevgilişime söylemedim şu saatlerde askerlik durumunu belli edecek olan sınavla cebelleşmekte, aklım hep orda ne olacak nasıl olacak sonucu merakla bekliyorum. Akşam olsunda sevgilişimle konuşup bu sınav gününü nasıl geçirdi bir öğreneyim...
Hepimiz için en güzeli olsun lütfen...

Hiç yorum yok: